Statistieken 14 mei 2011

TKB 9 - Gorecht 3 (5-5)

Afgelopen jaren kende ongekende successen voor G3 / G4 en daaruit voortvloeiend vele verslagen. Een verslag schrijft toch een stuk makkelijker als het resultaat op de zaterdagmiddag positief was. Dit seizoen spelen we weer een stapje hoger en dan worden we weleens met de neus op de feiten gedrukt. Er zijn een aantal (onnodige) verliespartijen geleden en daardoor ook minder verslagen. Maar toen moesten we tegen kniebroeken uit en dat staat garant voor vele gebeurtenissen…

De wekelijkse voorbereiding begon al hectisch vanwege het jaarlijkse tripje naar Newcastle van een aantal voetballers en begeleiding, met als reden om elders bier te drinken in 1 of andere hut. Daarmee werd ons voetbalbestand gehalveerd en moesten andere spelers worden geronseld. Adjes interim werden geregeld voor de formulieren, ballen, kleding en transport. Dankzij de hulp van Bapu en Jacco verliep dit allemaal keurig. Via het vijfde nog twee spelers geregeld en we konden met 11 man aftrappen, in de wetenschap dat we de 2e helft zullen starten met 10 aangezien Kwint weer aan het werk moest.

Er werd goed gestart en de spitsen kregen enkele grote mogelijkheden, maar verzuimden die af te ronden. TKB blijft een gevaarlijke en irritante ploeg en kwamen op een 1-0 voorsprong door hun enkele kans meteen te verzilveren. Er volgden nog enkele kansen en door het warme weer en het wazige fluiten van een korpsbal (dezelfde als vorig jaar) liepen de gemoederen hoog op. Middels wat drinkpauzes en ranja in de rust werd tijdelijke verkoeling gebracht.

Op het veld naast ons speelde het 2e, maar die hadden ook maar 11 man dus daar konden we ook geen spelers vandaan trekken. Dan maar met 10 man van start en TKB buitte het overtal goed uit en liep gemakkelijk uit naar 3-0. In plaats van de diagonaal, hield de scheids de diameter van de middencirkel aan als looplijn en met zijn haviksogen dacht hij goed in te kunnen schatten wat er gebeurt op 50 meter afstand. Met dank aan de overredingskracht van grensrechter Jacco voor het afvlaggen van een buitenspelgoal bleef het bij 3-0. TKB protesteerde mondjesmaat en zullen nog wel achter hun oren krabben dat die goal niet door is gegaan…

We ontregelden steeds meer het spel door goede aanvallen, harde overtredingen, intimidatie en alles of (Mar)nix te spelen. Ondertussen had Kwint tijdens het douchen (?) Marnix geregeld en die gaf de power op het middenveld waaraan we behoefte hadden. Door een uitstekende voorzet van RTPH belandde de bal bij Jappio en die roste hem bij de eerste paal binnen. We roken mogelijkheden en de adrenaline werd opgepompt, maar er viel weer een tegengoal dus het verschil liep uit naar drie. Ons spel werd steeds beter op het burning rubber en er volgden vele corners en aanvallen. Na goed terugleggen van Liemburg met het hoofd kon Oli de 4-2 binnen tikken. Marnix scoorde beheerst de 4-3 en de wedstrijd lag bijna weer helemaal open. Ons carte blanche spel had wel gevolgen en met veel geluk werd de 5-3 gemaakt. We leken geknakt, gebroken en desolaat. Het (afgedwongen) geluk zat zowaar mee en Liemburg frommelde de 5-4 binnen in de 90e minuut. Met vol powerplay in de dying seconds persten we nog een corner uit. De afgeslagen bal belandde voor de voeten van Pinda en schoot in slow motion de bal over de keeper. Totale gekte brak los na de gelijkmaker en er hoopte zich een mooi bultje op het kunstgras. Het was tevens het einde van de wedstrijd waarmee de neutrale kijker (als die was gekomen) de winnaar was van de middag. Het behaalde punt geeft de voldoening van een overwinning en tegelijkertijd stelden we daarmee G3 veilig om volgend jaar weer in de 3e klasse uit te komen. Jappio gaf terecht aan dat we om dit soort wedstrijden op voetbal zitten. Eelco en Liemburg erg bedankt voor jullie inzet!

Na 21 wedstrijden staan we op een zeer goede zesde plaats en dat als promovendus! We kunnen spreken van een geslaagd seizoen waarbij we hebben aangetoond dat we in deze klasse horen. En dat terwijl we wekelijks in een andere samenstelling speelden. Des te groter de prestatie en we kunnen trots op ons zelf zijn!

Om toch een kritische noot te vermelden; er zijn dit jaar te veel (rand)zaken gebeurd die niet door de beugel kunnen. Zowel in als naast het veld en ik blijf er naar streven om dit zoveel mogelijk uit te bannen. We spelen al vele jaren samen dus het respect en acceptatie naar elkaar mag / moet wel wat groter, zeker in moeilijkere perioden. Iedereen beoefent vrijwillig hun hobby met als doel plezier te hebben, dus maak dat ook mogelijk voor elkaar.

Zaterdag de allerlaatste thuiswedstrijd aan de Oosterweg! Laten we er een mooie en gedenkwaardige pot van maken en daarmee het seizoen goed afsluiten.

Tot zaterdag.

Groet,

Aanvoerdert.