donderdag 27 mei 2010
woensdag 26 mei 2010
zondag 23 mei 2010
En het bleef nog lang onrustig aan de Oosterweg…
De mist trekt nu eindelijk een beetje uit mijn geheugen en zo langzamerhand breekt de zon door tesamen met mooie herinneringen aan gister.
Ik zie een mooie doorsteekpass en een geraffineerd sleepje voor me. 2-0 Een tegenstander die wel wil maar niet kan. Een mooie overwinning van Inter.
Ik herinner me steeds meer. Een mooie schare supporters langs de lijn, compleet met toeters en vlaggen. Een heerlijk zonneke erbij en een tegenstander die uitermate goed meewerkt.
In de eerste 10 minuten wordt er al gescoord (kwint) en als dan de tweede (jappie) niet veel later valt alle spanning van ons af en lopen we voor rust zelfs nog uit naar 3-0. Het is Jappie wederom, maar nu vanaf 11 meter. Mooi om te zien dat we toch wel een strafschop kunnen benutten na 3 gemiste strafschoppen.
In de rust wordt de helft plus 1 van de basiself gewisseld en wordt de eindstand op 5-2 bepaald. (Mika en Harry) Het voetbal is dan bij ons wat chaotischer geworden en een systeem valt eigenlijk niet meer aan te wijzen. Het leek op een soort 2-2-3-3 met de nodige kansen in ons voor- en nadeel. Het feest aan de zijlijn is dan al lichtjes begonnen en in het veld eigenlijk ook. Het affluiten van de scheids was dan ook voor de statistieken maar tevens het startsein voor een hele hoop kabaal.
Bubbles, bier, omhelzingen en vrolijke samenzang is het gevolg. Met tussendoor een heerlijke maaltijd van Sa Capanna gaat dit eigenlijk de hele nacht door en toen ik om 3.15 er vandoor ging was het feest nog steeds in volle gang. Zoals onze competitie begon en eindigde bij Helpman (de formaliteit uit bij ’t Fean daargelaten) zo doe ik dat ook met dit verslag. Het was wederom een mooi seizoen. De titel is geprolongeerd en het was bovenal weer ouderwets gezellig. De circel is rond en het bleef nog lang onrustig aan de Oosterweg….
zondag 16 mei 2010
Verslag Gorecht 4 - VVSV'09 2
Clash of the titans...
Na het (niet ingecalculeerde) verlies vorige week tegen Marum gingen de rollen van VVSV en Gorecht meer naar bakboord. Met 2 wedstrijden en 5 punten achterstand, zou VVSV bij winst zich kunnen kronen tot kampioen van de reserve 4e klasse K. Maar zou Gorecht zich zo makkelijk laten pellen door Heiploeg en co?
Donderdags werd getracht een ideale basis te leggen op de mat en 7 bierviltjes. De vrijdag bestond uiteraard uit de nodige research en daaruit bleek de nervositeit bij zoutkampers er al redelijk in te zitten. Enkele weken geleden hadden ze daar ook al last van tegen Helpman waarbij zij met 0-0 redelijk de boot in gingen mede door vershrimping.
Genoeg inleiding, nu maar de wedstrijd..
De gasten hadden een goede aanhang meegebracht maar dit leek hun eerder parten te spelen dan te stimuleren. De eerste 20 minuten waren daardoor duidelijk voor ons met goed positiespel en het onder druk zetten van de tegenstander. Via de flanken creeerden een aantal kansen waarbij met name Mika voor drukwerk voor de verdediging van de tegenstander verzorgde. Na een scrimmage voor de goal na een corner kwam de bal voor de voeten van Jasper die vervolgens geplaatst inschoot. Enkele minuten later scoorde VVSV uit het niets de 1-1 binnen. De blonde spits haalde resoluut uit en met een beetje behulp van het hobbige veld, zeilde de bal langs Smallie. Het bracht ons lichtelijk uit ons doel en gingen weer focussen op randzaken en elkaar. Het resulteerde in een aantal kleine kansen voor hun en eveneens voor ons. Voor beide resulteerden dit niet in goals dus met de gelijke stand gingen we naar binnen.
De tweede helft ging in hoog tempo van start waarbij VVSV moest aanvallen om aanspraak te kunnen maken op het kampioenschap. Er werden meer fysieke stevige duels uitgevochten waarbij beide teams of aan de noodrem moest trekken of frustatie te uitten. Het was duidelijk dat er wat op het spel stond en aan de zijlijn was dat ook te merken gezien het groeiende aantal toeschouwers. Via snelle omschakelingen werden de spitsen gezocht in de diepte maar de kansen werden niet benut. Na een aanval over de linkerkant legde Jasper met gevoel de bal bij de tweede paal waar Oli ongehinderd kon inkoppen. VVSV liet de moed niet zakken en Gorecht kwam meer onder druk. Na een paar gevaarlijke aanvallen via de rechterkant door de bezoekers, werden de ballen meestal te strak voorlangs geschoten of niet goed uitgespeeld.
G4 kreeg nog grote kansen om het duel te beslissen na goede (buffel) acties van Takicks en Paules maar door besluiteloosheid strandden deze in het zicht van de haven.
Na wat blessuretijd floot de scheidsrechter uit Heerhugowaard de sportieve wedstrijd af. De felicitaties werden dankbaar in ontvangst genomen en werd er volop van het bier genoten (ondanks dat het G-bier is).
Volgende week om half 3 thuis tegen Helpman kunnen we als promovendus bij winst ons kronen als kampioen. Komt allen!
Persoonlijke noot: De mentale weerbaarheid was wederom groot. Wat vroeger een zwak punt was, is nu een kwaliteit geworden. Het gestelde doel komt nu dichterbij en daarbij horen keuzes en offers moeten worden gebracht. Door de brede selectie is dit zeker niet altijd even makkelijk. Door opofferingen van diverse spelers zijn we zover gekomen. Waarvoor hulde!
Laat het volgende week ONS feest worden!
Oli.
maandag 10 mei 2010
Alle hens aan dek!
Twee wedstrijden, twee gezichten.
Eerst Middelstum thuis. Een vliegende start bezorgt ons middels Mika 3 doelpunten. Jappie fietst vervolgens op magistrale wijze de vierde voor rust erin. Zij doen ook nog wat, maar dat lijkt voor de statistieken. In de tweede helft valt de 4-2 en dan lijkt het even spannend te worden. Even later pakken we het toch weer op en lopen we nog uit naar 6-2. Vooral in de eerste helft haalden we een hoog rendement uit onze kansen.
Een week later, Marum thuis. Op papier goed te doen, al verloren we de uitwedstrijd wel. Als ze ook nog eens met 9 man beginnen willen we het heel graag snel afmaken. Achteraf te snel. Geen rust in het spel, het lijkt geen kwestie van niet willlen, maar vooral van overconcentratie. Als Marum met 11 man komt te spelen duurt het ook te lang voordat we echt aan het voetballen gaan. Dan staan we helaas al met 1-0 achter. Een paar goede aanvallen en een strafschop voor ons later staaat het nog steeds 1-0 voor hun, en als dan ook nog eens een mislukte voorzet achter Smallie valt, lijkt het doek deze wedstrijd gevallen voor ons.
De rust wordt gebruikt om alles weer even tot de orde te roepen en een beleg van 45 minuten op Marum volgt. Kansen te over, de bal vaak ook. En als we wel tussen het aluminium mikken, staat daar een wat oudere keeper te ballen alsof hij met zijn midlife-crisis is begonnen en alles uit zijn doel ranselt wat bij hem in (en zelfs uit) zijn buurt komt. Marum komt er zelden uit, maar als het gebeurde werd het wel meteen een grote kans. Zo raken zij ook nog eens tweemaal de lat. Als vlak voor tijd de 3-0 valt is de wedstrijd voorbij. Letterlijk, want de scheids fluit direct voor het eindsignaal.
Je kan dus spreken van een gespiegelde wedstrijd. Waar we tegen Middelstum niet al te best voetballen maar wel veel van de kansen benutten doen we, vooral de tweede helft, tegen Marum het andersom. Goed voetballen en geen kans benutten. Tis nait aans.
Volgende week VVSV thuis en de opdracht is duidelijk. Als zij winnen zijn zij kampioen, als ze dat niet doen zijn zij het nog niet. Oftewel, zij moeten winnen, wij willen niet dat zij winnen.
Kunnen we eindelijk onze zwart-op-wit gestenseld logo gebruiken:
LOVE IT, OR LOOSE IT!!!!
maandag 3 mei 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
