Heraklieden oet

Op stilzwijgend verzoek van Ratapah.

Aanstaande zaterdag, Heraklieden oet. Dan weten wij wel waar we heen moeten. Helpman, het blijft voor mij toch altijd de club van Pe en Rinus, Heineken en eurovoetbal.

Het zal een lastige pot worden als je kijkt naar de stand op de ranglijst. Wij hebben een voorsprong van 4 punten te verdedigen. Door een wedstrijd minder gespeeld te hebben staan Dio en Velo op minder dan 3 punten van ons, waardoor zij bij een misstap van ons de koppositie kunnen (h)veroveren. Ik neem dan ook aan dat zij reikhalzend naar ons resultaat zullen uitkijken.

Voor Helpman is het aanhaken of afhaken. Voor ons (en dan spreek ik op persoonlijke titel) zal de uitslag bepalen of we de of een zijn. En dan heb ik het over het kampioenschapskandidatuurschap. (geweldig scrabblewoord). Bij winst is het duidelijk dat wij de te kloppen ploeg zijn, omdat we niet verloren hebben van de nummers 2,3 en 4. Spelen we gelijk of verliezen we is de strijd bovenin helemaal open en zijn wij, met Velo, Dio en Helpman, een kandidaat voor het kampioenschap.

Dan de wedstrijd zelf. Gezien het tijdstip is het plausibel dat we op kunstgras spelen. Een feit is dat we bij daglicht beginnen en kunstlicht eindigen. Vooral voor ons zal dat een nieuwe ervaring zijn. Verder weten we dat het bij Helpman niet altijd even goed georganiseerd is. Je kan zelfs spreken dat het daar voorheen een bende was Geen of amper wedstrijdballen, geen scheidsrechter en koude thee. Taak voor ons om ons daar niet door te laten afleiden.

Dan Helpman 5. Een vreemd team qua uitslagen. Winnen van Dio en imponerende winst op TKF (2-7 uit). Maar ook verlies van Bie kwik en Amahoelacitia. Ik denk, resultaten uit het verleden bieden geen garanties voor het heden, dat het een team is wat het moet hebben van verzorgd voetbal en psychologische oorlogsvoering. Het eerste kunnen we aan, het tweede tegenwoordig ook.

Oftewel, kop erbij, concentratie, en eigen spel spelen en lekker DE kampioenschapskandidaat worden. Dan kunnen we daarna wellicht genieten van biertje Hein in de hand en een live opvoering van Heraklieden oet bij voorheen de bende Helpman.

Let’s go four it!

P.s. Waarom spreekt men over kutbroekjes terwijl we toch echt gaan damesteam zijn?

Amacitia thuis, altijd lastig

Aanstaande zaterdag mogen we aantreden tegen amacitia. Dat wil zeggen dat de nummer 1 tegen de nummer laatst. Een verschil van 14 punten (met een wedstrijd meer gespeeld). Dat moet dus wel een makkie worden.

Of niet?

Van oudsher speelt Gorecht de beste wedstrijden tegen de hooggeplaatste teams, en baggert het enigszins tegen de lager geklasseerde teams. Let wel, uitzonderingen daargelaten.

Tevens heeft Amacitia de laatste 4 wedstrijden niet verloren. Gelijke spelen tegen Velo, TKB en CSVH en hun laatste daad in deze competitie was een fraaie overwinning tegen de nummer 4 Helpman. Om dit cliché eens te gebruiken, ze hebben de weg naar boven ingeslagen. En het is aan ons niet aan hun dadendrang ten onder te gaan.

Ik spraak Sequur nog, en die kon uit vertrouwelijke bron vertellen dat Amacitia een team is wat op zijn Judas’ speelt. Met zijn allen voor de goal hangen en er af en toe gevaarlijk uitkomen. Iets wat ook enigszins uit de laatste uitslagen te lezen is. Verder schijnen ze behoorlijk te kunnen mekkeren en zo proberen de tegenstanders uit het spel te halen. Iets waar we vroeger nog wel eens vatbaar voor waren.

Met andere woorden, tegen Amacitia kunnen we laten zien hoeveel we gegroeid zijn. Blijven we ons eigen spel spelen met goed voetbal vanuit een strakke organisatie. Of doen we ouderwets mee met een potje schelden binnen (en buiten) de lijnen zodat het een heerlijke orgie-nisatie wordt. Als het de tweede optie wordt, is een overwinning niet zo zeker als het op de ranglijst lijkt te moeten worden.

Tot dusver is de competitie een competitie gebleken waarbij de meest constante ploeg bovenaan staat. Dat zijn wij dus, laten we dat vooral ook blijven. “Winnen” is het devies.
Let’s go four it!

Verslag CSVH 3 - Gorecht 4

Over deze wedstrijd valt eigenlijk niet zoveel te vertellen.
Vooraf hadden we een lastige tegenstander verwacht met waarschijnlijk een scheidsrechter die punten voor de thuisclub kon pakken.
Gelukkig werd na de aftrap en 7 corners verder( binnen 5 minuten) duidelijk dat CSVH niet veel in de melk te brokkelen had. Wel deed de scheidsrechter in negatieve zin van zich spreken door 2 keer een handsbal over het hoofd te zien.
De 2e was wel triest; de bal werd tegen een hoogkerker zn arm aangeschoten en de bal verdwijnt over de achterlijn. DOELTRAP zegt de scheids, een lachertje!
Maar wij lieten ons niet van de wijs brengen en gelukkig herstelde de scheidsrechter zich goed na deze blunder.
Ondertussen kwam daar Erwin aangelopen, zonder amandelen. Mooi man, dast er weer bie bist! Echt gemist als leider hebben we je niet, want Bolle had het keurig voor elkaar, elke wedstrijd weer. Maar Gorecht 4 is niet compleet zonder jou, dus hopen dat jullie het snel weer samen op kunnen pakken! Het was wachten op de 0-1 en dat duurde niet lang; Jappie maakte m en voerd daarmee de topscorers lijst aan. Niet veel later werd een goed schot van rtph zodanig door Tjalke van richting veranderd dat de keeper het nakijken had; 0-2.
Dit was de ruststand en er leek geen vuiltje aan de lucht, met name omdat CSVH maar zelden voor de goal van Gorecht kwam en dat resulteerde eigenlijk maar in 1 echte kans die om zeep werd geholpen door een spits die het vizier niet op scherp had staan.
Lekker bakkie thee dus in de rust…
2e helft had minder goals maar ook weer goed voetbal te bieden; de 0-3 viel uit een aanval over rechts van de bovenste plank. Een hoogkerkse verdediger wou de aanval niet dood laten bloeden en legde de bal daarom heel subtiel achter zn eigen keepert.
Bij deze stand vonden we het wel best en hielden we de bal regelmatig goed in het spel en zaten er nog enkele mooie aanvallen bij. Het laatste kwartier verslapte het wat en mocht CSVH zowaar nog een paar keer voor de goal van ondergetekende verschijnen. Mooi, want dan kon ik me tenminste nog 1 keer onderscheiden door een schot op zn Luciano’s te keren ( voor de leken; op zn Luciano’s houdt in een katachtige reflex, echter niet klemvast). De paar vangballetjes daarna zijn niet echt het vermelden meer waard, maar toch verdient de hele verdediging weer een pluim en eigenlijk het hele team, want verdedigen doe je met zn allen…
Kortom een wedstrijd om tevreden over te zijn. We hebben het zakelijk uitgevoetbald (jaja, dit gebeurt zelfs in de res. 5e klasse) als ware titelkandidaat. En we zijn en blijven dus koploper!
Met name omdat enkele concurrenten ook nog punten verspelen, staan we nu respectievelijk 4 en 5 punten los van de nummers 2 en 3 van de ranglijst. Een succesje dat welkom bleek te zijn voor de VV, want bij thuiskomst bleek dat zowel het 1e, 2e als 3e verloren hadden. Misschien moeten ze maar s vaker naar ons kijken, om inspiratie op te doen. Want gezegd dient te worden, ten slotte, dat er toch elke week weer een team staat! De selectie bestaat uit zo’n 20 man en van een vast team is bijna geen sprake, maar dat zie je op t veld niet terug! Feit is wel dat je kan zien welke jongens er wedstrijdritme en trainingsarbeid ontberen, gezien hun balaanname en actieve deelname aan het spel. Meer wil ik er niet over zeggen… Tot donderdag op de training…

Foto's Gorecht 4 - CSVH 3

Statistieken 8-11-2008

Verslag Gorecht 4 - TKB 13

Zaterdag was het dan zover, The Knickerbockers (TKB) thuis. De wind woei over de velden en regenwolken lagen op de loer. Gelukkig lag het terrasveld er nog prachtig bij maar wat glijpartijtjes zouden onvermijdbaar zijn. Omdat vdw geknipt is (beterschap!) was Bolle weer leider, waar ook hij geknipt voor is: alles keurig op orde zodat we weer beslagen ten velde konden treden. Hierdoor hadden we direct een streepje voor op de tegenstander, die er als echte studenten bij liepen. Vooral de keeper wekte ontzag met zijn woeste strijdvaardige outfit. Onze akker cq trainingsveld lag er weer als vanouds bij, netjes intrainen voor de wedstijd zat er dan ook niet echt in. Gelukkig konden we nog enkele minuten op het wedstrijdveld een balletje tikken om goed warm te worden, want het weer was koud en guur.

Zoals elke zaterdag het geval is hebben we te maken met een luxe probleem, in tegenstelling tot de training. Een ruime opkomst zodat er altijd een aantal wissel moeten staan of op een andere positie dan gewenst. Paules gepromoveerd tot rechtsmid terwijl iedereen weet dat zijn kwaliteiten achterin liggen. Verslagkever en Mvh4e op de backpositie mede doordat Takicks wederom op weekendjeweg.nl. Mika vrijwillig vlaggen nadat hij zijn vriendin aan het werk had gezet. Scheidsrechter Reinders floot en de wedstrijd kon beginnen. TKB leken te beginnen met koudwatervrees of hadden vrijdagavond te diep in het glaasje gekeken. Het duurde dan ook niet lang voordat onze topscorer als een duvel uit een doosje na een lange sprint in een 1 op 1 duel de keeper uitschakelde: 1 – 0. Een schril contrast met vorig seizoen toen het eerste doelpunt altijd voor de tegenstander leek te zijn. Natuurlijk heeft dit meerdere oorzaken maar Hotshirt Oli en Iron Sight Smallie zijn een echte stabiele factor achterin. Na het eerste doelpunt leken TKB wakker te worden en bleek een aantal jongens te hebben die de bal goed vast konden houden en overzicht hadden. Gelukkig konden we dit direct de kop indrukken want Kwint wist vol overgave in de 16 ter aarde te storten: penalty! Oli was er als de kippen bij om deze op te eisen, een gegarandeerde goal (odds van 4:1?). Bovendien dook de keeper al zijn linkerhoek in voordat de bal geschoten werd, dit bleek toch genoeg te zijn om de zwak ingeschoten bal voor de krijtstreep van richting te veranderen. Een interview na de wedstrijd bracht licht op de zaak, Hotshirt verklaarde dat we hem toch niet hadden verdiend.

Deze gemiste kans deed ons moraal niet afbrokkelen maar juist aanwakkeren. Onze topscorer had er in notime de 2-0 in liggen. Hierbij dient wel vermeld dat de rol van adhd zeer belangrijk is. Onzelfzuchtig komt hij opzetten van rechtshalf en weet vanuit alle hoeken prachtige voorzetten te geven, dit zoals later zou blijken tot kennelijke frustratie van enkele TKBers.. Typerend werd de goal gevierd en tussen neus en lippen werd de hattrick al door hem aangekondigd. Misschien iets te voorbarig, want met een 2-0 voorsprong mochten we pauzeren en warme pickwick-herfstkruiden stond al te wachten.

Voor de 2e helft werden een aantal wissels doorgevoerd. Shearer mocht het middenveld versterken terwijl Rtph ging vlaggen, de verslagkever nam plaats op de bank voor Mvh4e. Zelfs de scheidsrechter werd gewisseld na een blessure en Schuur nam opofferingsgezind zijn plaats in. Hij flashte het geel-rood al even tijdens de rust en zou dus niet over zich heen laten lopen. Door kordaat optreden heeft hij achteraf gezien de wedstrijd tot een goed einde weten te brengen, hulde! Onze ingeburgerde Indo (pindakaas) moest werken en stond nog onder de douche toen de 3–0 werd binnengeschoven: Mika maakte ondanks zijn gebrek aan wedstrijdritme een fitte indruk en legde geheel als vanouds de bal droog in de hoek van de goal. Het was voor het koor nu pompen of verzuipen en ze begonnen daadwerkelijk goed te voetballen. Veel combinaties en goed de druk van rechts naar links en vice versa. Nu betrapt de verslagkever zich op mogelijke geschiedvervalsing of het dragen van een zwart-witte bril, want Kalebats scoorde de 4-0 voordat door een rommelig doelpunt van TKB de eindstand op 4-1 werd gezet. Kalebats gaf na een rebound een vlammend schot en wist de wedstrijd te bekronen. In de kleedkamer stond dankzij Smallie een krat koude Freddies te wachten, de toon voor een mooie 3e helft was gezet.

Kever

Statistieken 1-11-2008